Eg skreiv om ho Mor i forrige innlegg, ho Mor som var så oppteke av krigen og levde med den heile resten av sitt liv. Eg trur at det er vanskeleg for oss som lever nå, å forstå kva dette … Les videre
–Under krigen, sa ho Mor, da måtte vi ta det vi hadde og gjera det beste ut av det. Det kjentest litt urettferdig, for det kom kvar gong eg hadde lyst til å svinge meg litt på kjøkenet og bruke … Les videre
og bøy helt tilbake! Mormor snøfta orda ut og rista på hovudet med eit engasjement og ein moralsk indignasjon som fekk flassa til å drysse ned på den mørke jakka, og gebisset til å skrangle i munnen så ho måtte … Les videre
Ho Mor hadde ei jakke som ho var svært redd for. Denne jakka hadde eit rart og framand ord, podepesj. Den tåla ikkje regn, og på eit eller anna mystisk vis, hugsar eg at nesten kvar gong ho brukte denne, … Les videre
Far min hadde lange dagar når plikta kalla. Det var ikkje ein far som var heime kvar kveld, det var mange sjuke dyr som skulle sjåast til, så det var både lange dagar og seine netter ute på bygda for … Les videre
Det er ei tid for alt, og til alle tider og med jamne mellomrom, dukkar det opp ulike kurar som lover bot og bedring for ulike plager og tilstander. Eg minns dei som var i min barndom. Mykje gjekk … Les videre
Dette hende ein gong på slutten av syttitalet. Hippitida var i friskt minne. Om kveldane drakk vi bøttevis med urtete og løyste verdsproblemer ikledd lange flagrande klede, og brende stearinljos. Vi song kampsongar og politisk korrekte viser, og det året … Les videre
 | anneaukrust til Farlege fotballar og ufarlege… |
| anneaukrust til Farlege fotballar og ufarlege… |
 | Jakob Rones til Farlege fotballar og ufarlege… |
 | Gunhild Mogseth Gyll… til Farlege fotballar og ufarlege… |
| Gunhild Mogseth Gyll… til Tider som gjentek og forandrer… |
